Nurşen Kaygısız Şiirleri - Şair Nurşen K ...

çocuk ağladı
köpekler havlamalarını arttırdı
gecede...

çocuk parmaklarını saydı
geceye..

parmak uçlarına koydu,
aysız bahçe çiçeklerini.
köklerini kopardı
önce.
sonra yapraklarını...

ne kadar az senli zamanlar,
senli şarkılar
senli ahlar
yüreğimde ne kadar az...

aşk bir susku yüreğimde...

dur yolcu!
bir umar söyle,
elinin emeğini silerken alın terinden
ve katarken yağsız aşına
bir umar söyle...

annem
keman çalar mıydı
şair..

niye
hala

küçük sarı hüzün rengi çiçekleri
kara salkım salkım üzümleri
gözyaşına durmuş...
dere içlerinin kuytuluklarında söylenen
bir içli türküdür hebil...

kendini çağır buralardan
gel de,
dön de,
yeter uzattın de..

bilirim

an olur
darılırım kendi yüreğime.
darağaçlarında sallanır duygularım
anlatamam gözlerini,
sözlerimde
gücenme...

hüznüme,
renk aradım gözlerinde..

sarıya saklandı
sonbaharda.
kızıla çalan yapraklarda,

karayağız bir delikanlı
gözleri kara
bahtı kara..
umutları asılı kalır her baharda rüzgara

yetmiş mi seksen mi koyunların sayısı