Nursel Buyruk Şiirleri - Şair Nursel Buyruk

Sürur,
hüzün vapurlarında yabancı durur.
Bir sinemada galada, bir çocuk
çığlığı basar
işte o anda
sessizlik bir piyon gibi düşer

Gök, her zaman olacak
bir mavi
bir kızıl silinmez.

bir varlık
bir yokluğa

Aşk,
gerilla savaşı
zıt kutuplar matematiğine Ordina'ryüs

''İstanbul'u sevmek''
tanısı konulmuş

Gece,
ne kadar yakın olabilir ki
diğer geceye

arada
zincir zincir sabah var;

asmadan tutunmuş
çocuklar

varıyorlar sonuna

kayıp dahi verdiler

Işık,
ağır ağır yol alıyor
ışık hızı yok

camdaki buğu,
gözlerimden aşk dilenen

Limanlara sığındık,
Mülteci olduk kaşelendik alnımızdan,
Adı: Şiir Soyadı: Şair yazıyordu kimliğimiz

İkizlerdik seninle;
ruhu fırtına kopan,

bir bağ bozumu
havası var,
yeşili saklayan gözünde.

benimse,
mahzen kapısında

taşlar saklı cebimde,
irili ufaklı

annemin bana seslenişi
tınısı kulağıma tatlı

çıkmaz sokaklar da
yalın ayak
düşe kalka, ine çıka
toz toprak ta bir yolcu,

abası var yanında