NUROJ
“Adarê adarê /Bilbil çû serê darê /Gazî kir li biharê”
Sosin û beybun li gulşenê kubarin
Berfin û nêrgiz kemerbest û kofixwarin.
Teht û terazin necat bune ji berfê
Ta ku neyê bihar can û dilê wan dertê
Kulîlkên nûza , di çilwirin li kaşan
Mêrg û çîmen sermest dibin bi coşan.
Eger dünya her tim di bin nîrê reşemê
Wisan bindest omrek çawa dimeşê.
Nuroje êdi rojek nüye ku destpêke li bihare
Şilîya berfê bilez û bez kaş dibe ji nizare.
Dilê bêkes, nemîne melül û bende di male
Tev huri û u perî , hazirin jê re bibin hevale.
Nuroje ku lewra her kes xwe davêje deşt û beyaran
Mil bi mil in keç û xort , jin û mêr ,ji eksê neyaran.
(20.03.2010)
Kayıt Tarihi : 10.11.2017 16:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!