Nurlu Gelin Şiiri - Turgut Çört

Nazlı nazlı nazikçe dönerek,
Kendini salıyor nurlu gelin..
Bereket olup yeryüzüne inerek,
Seyrine dalıyor nurlu gelin..

Dantelle örülmüş bedeninden,
Soğuk ter akıyor teninden,
Üşüyeni ısıtarak güzelliğinden,
Nasibini alıyor nurlu gelin..

Öyle özel ki hele inersen özüne,
Bakan bir daha bakıyor yüzüne,
Uzanıp yerleşince yeryüzüne,
Şükür namazı kılıyor nurlu gelin..

Soğuktan korunmak için gelinlere,
Bir araya gelip kahkaha ile gülenlere,
El ele verip yanına gelenlere,
Sevinçle baka kalıyor nurlu gelin..

Biranda doluşuyor etrafına ahali,
Sohbetinde herkesin değişir hali,
Hoş beş ederken gelişir hayali,
Çocuklara takılıyor nurlu gelin..

Adeta büyülüyor dört bir yanı,
Bir çok evsizin donuyor kanı,
Unutamadığı en acı anı,
Hayaline çakılıyor nurlu gelin..

Kimi insanlara yaşatır zulmü,
İyi kötü geçer mevsimin bölümü,
Güneşin eritici sıcağı ile ölümü,
Kovalayarak yakalıyor nurlu gelin..