NURLU EL
Kaçıyorum sorgulardan dip köşe
Dönüyorum sırtımı tüm âleme
Çığlıklarım çarpıyor duvardan duvara
Melekler üşüşüyor acziyetle tepeme
Nursuz mühürlü dilim, acıyor yüreğim
Her damlası nar oluyor gözyaşlarımın
Dirhem dirhem akıyor kanıyor yüreğim
Niceden bir el dokunuyor narıma nurlu
Çıkıyorum öylece kaldığım çölün ortasından
Geldi sanıyorum günümü gecesine sardığım
Uğruna yüz bin kere ölmeyi göze aldığım
Kalbim ölüm atışında püskürüyor narları
Zaman mekân perdesi kalkıyor aniden
Ne içerde ne de dışarıdayım eşikteyken
Uçuyor aklım, kalmıyor fikrim bin türlü
Yüreğime dokunan nurlu elin derdindeyim
19.54 15.09.2010
Ankara Evim
Kayıt Tarihi : 15.9.2010 20:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!