Nurlu ay Şiiri - Mehmet Akif Şenel

en değerliye
(her nerdeyse)

Ve güneş gitti öbür yüzüne cennetinin
yalnız kaldı kördüğüm bakışlı yarınlarım
içimde bir gürültü
yıkılıyorum sanki kendi üzerime
Tren katarı gibi duygu yüklü heceler
Söylenmemiş sözler
Seriliyorum son sözün yarınına
yarınına bakan bir karınca gibi süzülüyorum ardından
ve sözüm gibi gidiyorum mecbur
uykum beni çağırmadan gidiyorum
gidiyorum sensiz kalmış kimbilirliğine zamanın
eriyorum gözkapaklarımın altında saklanmışlığına damlanın
adım sayılı sözlerime kavuşuyorum
usulca sokuluyorum geceden
sabaha uzanmış bir dal gibi
bekliyorum gelişini kırmızı kalpli yaprağıma...

Genc_Sair