Herkes mor sümbüllü bağa koşarken
Ben kala kalmışım kırlar içinde
Cümle âlem nevbaharı yaşarken
Üşüyüp dururum, karlar içinde
Yâr yoluna rahmet olup yağmadım
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var