Tel tel siyah saçların dökülürdü yüzüne,
Beni çekik kaşların öldürürdü Nurizer.
Uzunca perçemlerin hep düşerdi gözüne,
Esen yelde her zaman süzülürdü Nurizer.
Kömür gözlüm bilesin sevenler unutmuyor,
Şimdi nerelerdesin kimseler avutmuyor?
Daima içimdesin hayalin uyutmuyor,
Gönlümde karasevdan büzülüyor Nurizer.
Her an seni andıkça şu yüreğim eriyor,
Bedenim sallandıkça krizlere giriyor,
Haberini rüyamda hep melekler veriyor,
Dizlerimde dermanım çözülüyor Nurizer.
Vuslata ereceksem günlerimi sayarım,
Bu dertten öleceksem yoluna baş koyarım,
O mahşeri beklerim sana orda doyarım,
Yüreğim dayanmıyor üzülüyor Nurizer.
Bu şiir Radyo Mavi Eylül tarafından
Haftanın şiiri seçilmiştir.27-04-2015
Kayıt Tarihi : 11.4.2015 22:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!