Nuriç Varhan Şiirleri - Şair Nuriç Varhan

Seviyorum baharı seviyorum rüzgârı
Bazen fırtınaya dönse de yazın haberini veriyor.
Arkamdan sıcak gelecek diyor.
Ne kadar güzel olsa da yaz,
Bahar daha çok özleniyor.

Hep sevgi aradım orda burda her yerde
İnsanların gözlerine baktım yüzlerine
Nafile aradım öyle bir sevgi bulamadım
Bir adam vardı aşık olduğum gülüşüne
Vazifeli arabayla geçerdi yolumuzdan
Bakardım yüzüne gülerdi gözleriyle

SORSAN..
Benimle konuşsan kendini tanıtsan
Hakkımda bilmediklerini bana sorsan
Sorsan, ben de kendimden anlatsam
Böylece içimde hep sorular olmasa
Zamanım düşünerek geçmese

OĞLUM’A
Gidiyorsun uzun yolları hiç üşenmeden soruyorum sana nerelerde gezdiğini
Diyorsun doğduğum evimize yakın bir park vardı orada
Bir ufak göl vardı hep gittiğimiz çocukken işte oralarda dolaşıyorum.
Sen doğduğun çocukluğunun geçtiği yerleri mi özlüyorsun şimdi hayret
Bundan birkaç sene önce oradan uzaklaşmak istemiştin sen

ÖZLEM
Bir gün seni hatırladım bambaşka duygularla
Beni saran kollarının sıcaklığını anımsadım.
Özlemlerim bir başka bugün sana
Yalnızlık ilk defa bugün fazla dokundu
Bugün bana…

ROMANTİK AŞKIMIZ
Saçlarımız ağarırken ikimizinde
Sevda günleri geçti sanırken bizde
Bir romantik aşk yaşadık seninle
Ne olduğunu anlamadık ikimizde
Sen kaçmaya uğraştın korkuttu bu sevgi seni

Rüzgâr şarkı söylüyor ya da ninni
Ya da haykırıyor yaramaz çocuk gibi
Uzaktan bir uğultu dolduruyor içimi
Bir garip ses ki bu ürkütüyor, şaşırtıyor
Kışla bahar havası bu gelen mevsim şimdi
Sorularla karşılıyor onu kalbim, nedir derdin senin

ŞARKI SÖYLE EDA…
Hadi bir şarkı söyle ferahlasın içim sen eskiden hep şarkı söylerdin
Neden sen son zamanda böyle suskunsun
Sen hep gülerdin en yüksek sesinle sokaktan duyulurmuş
Sorarlardı bana sizin evde kim gülüyor böyle gürültülü
Kızım derdim güldü mü kalpten güler

SEN….

Kapının önünde duruşun,
Bir yabancı gibi hala gözümün önünde
Bittiğini söylediğinde
Bir savaş içindeydin kendinle