İnsan özlemez mi sevdiklerini
Sevdiklerinin tenlerini…
Ama hayat işte
Olmayınca olmuyor
Kimini çekip alırlar en beklenmedik anında
Kangren oldum hayatında
Nereye düşsem sen
Ne içsem kan
Damarlarım acır içerken
Sen gecemdeki içkim
Damarlarım sen dolarken,efkarım kan
Aklının alamadığı kadar öpüştüm ben,
her öpüşmemde bir önceki geldi aklıma
kıyaslamalardan doğan fikirlerimde sadece yaz vardı
yaz sıcağında özlenmiş bir parça öpücük ve sonrasında
unutulmuşlardan esen bir akşam yelinde sarılmalar doğardı
Fikrimde,öpüşürken de istediğimdin,üşürken de beklediğim
Okyanusun maviliklerinde kaybolmuş,
gözaltı mor bir balıktım ben.
Hep gülümser sanırdım yunusları
hep oynar sanırdım
ağa takılmış balıkları
hayat metre karelerden oluşur,ruhum şekilsiz.
Nesnelere yama haldeyim.
Ne olsam ki ne olsam bir üçgen mi?
Kenarları eşit olmayan hayatım gibi.
Yoksa bir dairemi olsam?
Sıkıntı yaşatan gecelerden,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!