Eğil dağlar eğil
Eğil ki selamın varsın aleme
Es rüzgar es
Es ki sesim gitsin seninle
Duysa da duymasa da o yare
Uçuşan yeleri ile kır ata binmiş sipahi gibi
Hiç şiir yazamam ki
İstesem de,
Yazdıklarım da şiir değilki
Sadece Ben
Yazdıklarım sanki Ben,
Hep Ben.
Elif’imi öksüz mü bırakayım
Nasıl okşamayayım Mihriban’ımın sarı saçlarını
Ağlamaz mı Karacaoğlan’ım
Darılmaz mı Aşık Veysel’im
Elin şarkıları ne arar dilimde
Onca aşığımı, ozanımı ağlatmak niye
gel desen bana
koşa koşa gelirdim sana
öl desen bana
güle oynaya girerdim
ecelin koynuna
tutsaydın elimi bir kez
Tüm yollarım sana çıksa
Unutamadığım her ayrılığa inat
Kuşatılmış duygularım sevgilerle
Açılsa kapısını çalan cana
Seçimi sevgi olsa tüm insanların
Mutluluğun gölgesi serinletse
Tanrı bir şeyler dağıtırken insanlara
Kimine mutluluk kimine para
Nasıl olduysa, belki kazara
Yalnızlık düşmüş payıma
Acılar, gözyaşları yanında caba
Varsın gözyaşlarım akıp dursun bahtsızlığıma
Burcu burcu güller derdim sana öğretmenim
Güzelliği ta ucundan görülür ülkemin
Al bayrağımı dalgalandıran rüzgarlar
Kokusunu götürür dört bir yana öğretmenim
Renk renk çiçekleri seversin sen öğretmenim
Kolay değilmiş ardına düşmek
Sonsuzluğa uzanan yolunda
Hüzün, neşe, gülümseme ve gözyaşları
Hepsinde sen ve sensizlik
Uzatsam elimi avucumdasın kimi zaman
Açtığımda avucumu
Kim bilir ne zaman öleceğim
Belki izlerken güneşin batışını
Dalgaların sesleri eşliğinde
Dans ederken saçların rüzgarla
Belki beklerken bir günün doğuşunu
Başımı dayamış omzuna
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!