Nuri Pakdil Şiirleri - Şair Nuri Pakdil

İnsanın en çok kalbi temiz olmalıdır.
Tüm organlarımıza buyuran bir güç var onda.
Anlatmaya, yorumlamaya gücümüzün yetmediği bir giz birikimi bu.
İnsanı kalbinden tutamadınız mı, görün nasıl kayıp gidecek elinizden!
Kaygan, yabancı madde dolu bir şey olup çıkacak sonunda.
Kalbin gereksinimlerine dikkat edilmedi mi emek de, ekmek de yitiriverir anlamını.

Bile bile aynı kâğıdı açıyorum: kendimi sınamanın ağırlığı hergün artsa da.


Saat kaç olmuş... hâlâ bir çocuk yürümemiş sokakta!

Yolda, çocuğunun elinden tutmuş bir bayan görsem yürürken çocuğun düşmemesi için tutuyor sanırdım. Ama öyle değilmiş. Kendimize bir destek bulmak için tutuyoruz çocukların ellerinden.

Kalbime bir daha cemre düşer mi?
kalbime cemre düştü


Ahid Kulesi