Üstadım, bakışın Ebuzer
Duruşun mavzermiş senin
Nasıl durdun
Nasıl baktın öyle
İşledikçe içime
O kurşun duruşun
Âdeta dağları deliyordun
Belli ki ben dille
Sen halle konuşuyordun
Donuk gibiydi gözlerin
Ama gök mavisinin
Cömertliği kadar kabule
Amade ve derindin
Baktım... Baktın…
Sonra bana bir çelme attın
Baş aşağı semaya devirdin
Kayıt Tarihi : 6.6.2012 17:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
* Bu şiir, Sayın Nuri Pakdil’in Facebook’ta yer alan bir resminin şair üzerinde oluşturduğu etkiyi betimlemektedir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!