Yol kokan trenler rayında dinlerken geceyi,
Ben rüzgarsız kalmış kırlarda bulutsuzum.
İstasyonlarda kaç şair kaç ayrılığa bilet keser bilmez gece. Ne de olsa güne umut yazar insanoğlu.
Yalnız bir yolcuydun.
Şimdi yangın dudakların beni yakar bir şarkıyla.
Aşk pazarında alıcılar belli.
Gezdikleri tezgahların önü tutku dolu.
Satıcılar sürümden kazanıyor.
Aynı anda kaç aşk alıyoruz aşk pazarından? .
Vişnemsi bir tat kalıyor günlüklrin dilinde.
Gözlerini sararmış kırların kırılmış papatyalarından ayır.
Bugün zaman geçti sensiz ve cemresiz.
Evet,cemresiz.
Gözlerin düşmedi havaya,bulutları yormadı.
Yağmurlar eşlik etmedi gönlümde biriken fısıltılarına.
Yaralı bir hayalimden acı dökülüyor sisli geceme,gece bitmiyor.
Günahlarım ağlıyor,isyanlarıma yağmur yağıyor.
Aldığım her nefes bir gülüşümü solduruyor,mutluluğum kanıyor.
Yorulmuş bırakmalarım,yıldızları tutmuşum gönlümde aşk yerine.
Agac yapraklarının yeşil gölgesi vurunca karşı binanı kiremitlerine,
kalbime gözlerinin gölgesi düşer.
Ömrümün en kör noktasında hayalini görür,
bir şarkıyla tabir ederim uyanıklık rüyamı.
Kiremitlerden seken güneş ışığı gözlerimi oyaladığında
bir damla özlem perdeler dünümü.
Her aşkın yolu bir çıkmaza çıkar.
Güllerin susturulduğu sonbaharda göçmen gönüller konuşur sokaklarca.
Birbirine baglanan yollar yitiktir kalbin haritasında.
Sınırları duygulara hükümlü bir çıkmaz duvarlarını
Dünlerle Örmüşse aşkın Yollarını Serer Yüreğin Gözlerine.
Masalların dumanı sis olmuşken geceye,sana sarılmak varken,
Varlığın son kahramanıyken hikayemin,sen gözlerimde son damlayken,
Ayrılığının yağmur kokusu doldu sabahlar.
Bu sabah ellerin gitti,aşkı yordun.
Kıyamet başlamadı ki kopmaya hatıralarına hesap versin gözyaşlarım.
Kendi mabedinde madem çivilemişsin rüzgarı
Çöl güneşine benzeyen gözbebeklerine,
Beni savurma,bahtsız,kör kalmış kadersizliğe.
Hayata arzuhalimi aşkla yazmışken
Celladım suçlu bir ihanet busesi mi olacak? .
Kaderin acımasızlığı gölgeme aksetmiş
Burnumda hicran kokusu,gözlerimde mülteci umutlar
Kanımda,canımda,kalbimde senin kokun
Tenimde,saçlarımda senin kokun
Ellerimde verdiğin mutluluğun aydınlığı var annem
Dalga denizden ne götürür ki?
Bunu söyleyenlere inandım.
Kimse bilmeden dalgalandım ihanetlere.
Hangi yastıkta,kaç saçtelim kaldıysa
O kadar mıdır şiirlerim?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!