İstanbul rüyaların şehri, rüyalar İstanbul’un meskeni
İstanbul gülistanın rengi, gülistan İstanbul’un bendesi
İstanbul beldelerin ser’i, beldeler İstanbul’un terkibi
İstanbul ezelden ebediyete, aşıkların gözbebeği
Ayasofya
Şark'ın kızıl elma'sı
Romanın zafer takı
Mimarinin ser şahı
Peygamber muştusu
Yine bir yanımız yetim
Ah benim mahzun şehidim
Vîrâne şu ümmet şehrim
Ah benim mehcûr Gazzelim
Mücâhiddi şimdi şehîd
Murabıt-ı islam Doğu Türkistan
Ey vakur millet! bereketli vatan!
Kıyamıyla iri düşmanı sarsan!
Sancaktar'ı nebîlik ne büyük şan
Murabıt-ı İslam Doğu Türkistan
Gazze! ey Gazze! ne büyüksün kahraman Gazze!
Kıyamınla özgürlük türkümüzsün ey Gazze!
Ne bereketlisin çevik muvahhidlerinle
Alnımızın akı sen, göz nurumuz sen, Gazze!
İman mektebisin, sabır muallimi Gazze!
Sen ümidimiz; ayağa kaldır bizi Gazze!
Gözlerinde pul pul, artlarındaki hüznü kederi gizlemeye, memur damlalar...
Çocuk bakıyor, refleks halinde mütemâdiyen, silsile silsile sessiz hıçkırıklar...
Bir şey söylemiyor, söylemek istemiyor, belki de dil yorgun söz kırgın...
Yüreğinde çağlayan haykırışları, sarmaladığı tozlu bebeğe mi söyletme kastı.
Ve sanki çocuk yeryüzüne kapsayıcı yakıcı bir iç çekiş gönderiyor, zîrâ onun için ne kadar dumanlı son bayramlar.
Ve çocuk anlam arayışına bir delil görecekmiş gibi, kısıyor ıslak gözlerini ve sonra etrafında bayramlık bomba ve silahları görüp vaz geçiyor beyhûde gayretinden.
Kan kokan lâkin amber tütsülü bir dünya batı
Uzaydan bakışla cennet sanılır ham, kof yapı
Ruhu engizisyonun dikenlerin de asılı
Aklı, salt aklı putlaştırmanın adıdır batı
Nice sahtelikle sivri dişlerini gizleyen
Isırırken bile masum fısıltılar üfleyen
Kudüs
Binlerce yıldır kutsi nefesleri biriktiren şehir
Binlerce yıldır taşı toprağı yedi veren şehir
Şer eller önüne diktikçe setleri deviren nehir
Renkten mahrum toprağı Rab rengiyle renklendiren şehir
Ey şehir! ey ruhumda asılı eşsiz cevahir lebbeyk!
İnsanı kerim kılan ikram sahibi
Sırları âyan eden sırlar maliki
Ridayı nebiye semâvâtı düren
Allahım sen rahatlatansın kalpleri
Sırtlandan eşed vahşîler Refah'ı nâr'a verdiler
Vicdan, ahlak demediler değerleri çiğnediler
Zulm ve denîlikte kıran kırana yarış ettiler
Vahşeti lokum gösterdiler âleme yedirdiler
İz'an'ı sarkmış insanlık korku şerbetin içtiler
Abd'ı Rahman olmaklığa abd'ı ıcl yeğdir diyenler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!