İki yüzlü insanlardan
Hep menfaat umanlardan
Sahte olan dostluklardan
Bıktım artık,bıktım Rabbim
icraat yok hevesler çok
Rabbim öyle yak ki,bir şey kalmasın
Her acıyı bana ver kullar duymasın
Bağrına basıver hasret olmasın
Yanlızlığı seçtim,seni dilerim.
Bir faydam dokunmaz zaten kimseye
Bak ömrün sayfaları bitiyor birer birer
Silkin,uykudan uyan,kendine gel sen yeter
Dünya ya gelişinin sebebi değil şiir
Akıllı olan insan,kul olduğunu bilir
Kula kulluğu bırak,Hakk'a kul olmalısın
Sevmek çok güzel ah,meyvesi acı
Herkezi edemem başımın tacı
Sen hancısın burda,ben'se yabancı
Eğlenip kalamam bekleyenim var
Yazı tahtasına benzemez gönlüm
Olgun başak hep eğik/
boş başaklar dik durur.
Bana sorma,sen bunu/
bilirsin ki gururdur! ..
Söylenecek sözler söylendi bitti
Değer verdiklerin,bak çekip gitti
Sözde insanlarsa canına yetti
Anlayana bir söz yetişir derler
Harcadın uğruna onca yılını
Ne haldeyim bilirsin
Böyle kulu neylersin
İsteyene verirsin
Hüküm sende Allahım
Çok hatalar işledim
Farkım yoktu benim,sensiz ölüden
Vurulmuştum sana yıllar önceden
Yaş akmamışsa da,o gün gözümden
Kader böyle yazmış,ne gelir elden
İstermiydi gönlüm ayrı kalmayı
Doğduğumuz günder beri
Akıp gider zaman böyle.
Kimi iyi,kimi kötü
Akıp gider zaman böyle..
Felek vurdu sille diye
Seni gönlümüzde duyamadık
Gerçek yönünü anlayamadık
Biz de heykelini,dikip avunduk
Gerçekte sen,bu değilsin Yunusum.
Senden sonra gelen nesiller
Anlamaktan uzak,karışmış hisler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!