Sen yaban tavşanların oynaştığı dağların çocuğusun
Issız ve tenha ve de özgür ruh
Bir şehre giriyorsun ki
Kimsenin gündemi değilsin
Küçümseyici bir bakış bile esirgeniyor senden
Ha varsın metro duraklarında ha yoksun
Bir derviş yalnızlığı kalabalık caddelerde
Tanrı ile şehir kanlı bir kavgada yüreğinde
Şehrin önünde secdeye varmalısın
Yada elinde balta bir adam
İbrahim yürekliliğinde
Anne sevgisi
Rahminin hatırı toprağın
Ciğerlerinde Anadolu rüzgar rüzgar
Çağırmasaydı seni
Şehrin mümin kulları arasına katılırdın
Bir AVM kıblegahında
Bilim seni sen bensin bir miktar
Tiksinç geldi gerildim
Asfalt ve ışıltılı bulvarlar
Ruhumun nurunu bir sünger gibi emip durdu
Bilboartlarda güleç yüzlü insanlar
Sen gülünce katıla katıla gülersin
Kahkahandan kanat çırpardı kuşlar
Sanal varlar uğruna vecd içinde debelenen
Zeka sürülerinden ayrıldım
Bekliyorum bir kurt kapsın beni
Celladım kurtuluşum
Celladıma gülümserim
Ben gülünce çizzz demem mesela
Gülünen şeye sen gülmedin asla
Sen yaban tavşanların oynaştığı dağların çocuğusun
Ben yaban keçilerinin tırmandığı granit kayalıklarda
Osman BALKİS
29.07.2017-İstanbul
Kayıt Tarihi : 29.7.2017 00:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!