gözlemledim,
duyumsadım,
beklettim,
özümsedim;
şiir oldu,
destan oldu
ağıt oldu
yazdıklarım
fotograf tı
yansıttıklarım
Aylardan mayıs oldumu
alanlarda yer bulamam
Bizden önce gelenler tutar tum kapı girişlerini.
Bende her mayısta
gelinciklerin çağirdığı yerde,
Erguvanların yönünde olurum.
Sıcaklığınla
Dışa yansımanla
Utanırsın
İçindeki alevlerinle
Yanarsın
Ama birde pıhtılaştınmı
boş duvarlar aradık gündüz
bizim olacaktı tüm boş duvarlar
bir gecede hepsiyle buluşmak
sırasıyla hepsine dokunmak
onlarla selam göndermek,
benliğimde sakladığım
belleklerde korduğum geçmişimi
silmek istediler
kurşun kalemle yazılanlar silindi
yitik şehrin ülkesinde
Kendimle yola çıktım bu gece
Mola verdim barakanda
Dizelerin kadehinden yudumlarken
İki satırlık şiirin karşıladı
Bitmek bilmeyen yolculuklarımda
dünyayı değiştirelim dediğimizde
gençtik,
kendimizi değiştirelim dediğimizde
hani nerdeyse bir ömür geçti
dünyalım
Hiç boy aynam olmamıştı
Hep küçük aynaya baktım çocukluğumda
Küçücük aynayı evirdim çevirdim
Kendime baktım
Kendimi gördüm onda
Kaşlarımı aldım…
İçindeki ışığı yeşille yansıtmış,
Kırmızıyla barışmış,
Gölgeleri dağıtmış,
Alttan, üstten, yandan,
Nerden baksan netlik
Görünen bir fotograf gibisin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!