Sensizliğe alıştırdım ben senli düşlerimi.
Senli düşlerim
Yalanlarınla
Tekrar tekrar demlenirken yüreğimde
Yalnızlığıma sığınınca
Yok olacak benliğimde.
'akşamın kızıllığına gizlenirdi sevdam'
uzun sürecek bir gecenin acımasızlığı sardı düşüncelerimi
bir veda
gecikmişliğin aceleliğinde sokulurken yanıma
kızıllığında günü terkeden güneş çaresiz.
Başka bir kentin ışıkları
Hiç olmadığı kadar aydınlıktı sabaha karşı
Bir baba
En tatlı uykularında çocuklarının rüyalarına fısıldadı;
'ben öldüm'
Yalnızlığıma gelme kahven acı olur
Şekerim bitti
Oysa,
Bol şekerli
Bol kahveli
Köpüklü bir kahvede çıkarmış
Her zamankinden daha yalnızım
Hayatın beni unuttuğu bir andayım.
Geldim yine
Ayaklarım sana sürüklüyor bedenimi
Seni her düşünüşümde.
bitti dediğinde,
herşey bitmişti içinde.
benimse,
aldığım nefes bile yetmedi yüreğime
gözlerine bakamadım
seni görürüm diye.
Biten bir sevda var şiirlerimde
Ardından yaşanan ne?
Gözlerim mi ağlıyor
Kime?
Gün sitemlerle başlıyor
Sona erince gece
gözlerine baksam
biliyorum ki bir çırpıda anlatacaksın
bana olan sevgini
ardından
okuyacaksın gözlerimi
duyacaksın
'ben iyiyim çok şükür gülüm benim'
dedi.
o çınlayan kahkahaları
zoraki gülümseyişlere damgalı alışkanlığında
hissettim
buruk bir gülümsemeyi.
Bu sabah yakalayacağım seni güneşim
Yüzümü yıkadım hemen çıktım yoluna
Selam sabah yok kimselere
İlk selamım
Yakalayabilirsem sana..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!