biz seni kıyıma sen bizi yıkıma götürürken. sen vaktince mecbursun dönmeye.
biz vaktince mahkûmuz ölmeye.
hakikatini de hükmünü de çoktan yitirdim ben ve ben bende kaybolmuşken
mecburen yaşıyorum seni,
elbet bir gün rolleri değişeceğiz.
Hırsların, ihtirasların, bencilliğin karanlığından ayrıldığımız gün ekmeğimizi tam ortadan, tam ortadan bölüşeceğiz.
Adem'in oğulları Havvanın kızları. Dünyanın kirli Tanrıları. Rabbin günahkâr bestesi. bazen bir sazın teli, bazende bir neyin sesi. Sen değilmiydin yeryüzünün halifesi. Ahh kendisine cömert başkasına cimri vicdanlar. Ahh kendi eksikliğinin kölesi başkalarının kusurlarına musallat insanlar.
Ateş olsa, kaçarmı anne çocuğunun yüzünde
şeytanın suretini görmese Gökyüzü kusarmı nefretini insanoğlunun yüreğini kin bürümese. duyduğun gürültü sanmaki sur'a üflenen nefes. kıyamet dediğin, içindeki kötülüğün iyiliği öldürdüğü ses.
Gitme sen orada güzelsin.
varlığımda ebed, yokluğumda ezelsin. benimle kal gözümün nuru. gönül ışığım. Sensiz kör karanlık, içim, dışım. Güneşe seninle aşığım. Sensiz fırtına çok hırçın çok hoyrat eser. Kaybolur bulutlar, yağmur toprağa küser. Gülmez karanfiller, güller yüzünü asar. Tüm çiçekler senin hürmetinle açar. Yokluğun hüznün siyahi adıdır. Şifa değmeyen serçenin kırık kanadıdır. Tükenmez şifaların hazinelerin sonsuz servettir. Haykırır adını gökyüzü adın gönüle bağışlanmış Merhamettir.
neyleyim sensiz doğan güneşi
hiç kimse söndüremez yokluğunun tutuşturduğu ateşi. sen tüm güzelliklere ANA. kâinattaki herşey öyle muhtaç ki sana yaşamın kaynağı gerçeğin ruhusun. öyle derinden sar ki bizleri herşey seninle nefes bulsun.
Sabahıma güneş doğmasaydı belki çok yanlız kalırdım. Sonra, sokaktaki kediler ve gökyüzündeki kuşlar, beni hiç yanlız bırakmadılar. Her yer çok kalabalık çok fazla kalabalık, bir tek sen yoksun ve ben belkide bu yüzden vurgunum yalnızlığa
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!