Nurgül Demirci Şiirleri - Şair Nurgül De ...

Korkuların koynunda beklerken sabahı,
Farkına varmadan karlar yağmış saçlarıma.
Sararmış güller gibi savrulmuş yıllarım
Söyleyin yollar söyleyin ben neyim
Yaklaşırken ölüm, canıma adım adım
Canansız bu canı ben neyleyim.

Kimsesiz bir çocuktun
Yoklamada hiç yoktun sen
Küçücük bir bedenle varım diyordun hep
Ben de varım
Dünüm olmasa da
Yarınım beklemese de beni

Nedenini bilmediğim
Umutlarım
Rüyalarımda
Gömülü
Üzülmek yok! deme bana
Laleler siyaha boyanırken

Sessizce akşam siniyor odama,
Dokunduğum karanlık yapışıyor gözlerime.
İçimde gecenin kıyameti,
Duvarlarımda beyazın ihaneti var.
Güneşi fenerle arıyorum,
Sobelenen yine ben oluyorum hayata,

Yağmurun ıslak dudaklarından,
Öptü bir nisan akşamı,bu kaldırımlar.
Ve usulca vakitsiz çekti gitti
Yıldızlı gecelerin koynundan
Kimsesiz aşık damlalar...

Gün güzel başlar,bulutları güneşi önünden
kovarsan eğer,
Mekan cennet,saniyeler elmas kadar değerli
Kapıları açıksa kalbinin.
Sevgin bir bahçe
Ve bir çiçek büyür her sevdiğinde,

Gün, geceye el verdiğinde
Düşünceler, duyguyla harmanlandığında
Üzüntüler, kaygıyla karıştığında
Var lar, varlığa dönüştüğünde
Yine bendesin hüzün
Titreyen sesim,

Aynı yolda ayrı yürüdük biz
Ayrı hayatı aynı bölüştük biz
Sevgiye susmuştuk,
Nefrete doymuştuk biz
Doğum ve ölümün med-cezirinde
Farklı hayatlara tutunmuştuk biz

Bir şarkı olmak istiyorum,
Her dinlediğinde hatırladığın.
Mutlu bir günün bitimi olmak istiyorum,
Tatlı bir huzurun içini sardığı.
Ve belki bir damla gözyaşı olmak istiyorum,
Her güzel şeyin anı olduğu gözlerinde...

Penceresiz ömrümün kuytularında,
Ufak bir ışıktı beklediğim.
Güneşi karanlığa hapsedip,
Bir yıldızdı tüm istediğim.

Nurgül Demirci