Nurettin Pala Şiirleri - Şair Nurettin Pala

Vermek istemeseydin,
İstemeyi vermezdin.
Münacat usulünü,
Resule göndermezdin.

İnsanlığa hidayeti,

Kendini Bil!
Insan denilen meçhul,
Bir kapali zarf ve pul.
Sensin çekilme sokul,
Kendini bil kendini,
Yik meçhuller bendini.

Babam geç geldi eve,
Meğer çıkmış göreve.
Ve odamıza girdi,
Birde tablo getirdi.

Ablam elinde aldı,

Can dostumdan azar geldi,
Cumartesi Pazar geldi.
Teşvik için peşpeşine,
Şair geldi yazar geldi…

Ah bu nefis ah bu nefis,

Necisin nerden nere?
Sordun mu ya sordun mu?
Nefse binip de onu,
Yordun mu ya yordun mu?
Akıl evet avize.
Bildin mi ya bildin mi?

Şarkın yalçın dağları

arasından göründü.

Güneş ziya saçarak.

İlim denilen mermi,
Hedefine gider mi?

Nedir bunca gayretin?

Ölümü mü öldürmek!

Genç kardeş yaklaş gel beri,
Al sana “Gençlik Rehberi”.
Varsın aksı gözün feri,

Oku nuru,nurlarla dol,
Allah için hak yolda ol.

Gün batmasın batmasın,
Günden güne atmasın.
Zaman öncesi zaman
Bizi sona satmasın…

Meçhul bir inde.
Önde maymun aşığı,
O, maymunun izinde! ..

Aman,