Bilirmisin bilmem ki
İnsan kendini,
Boşlukta hisseder ya
Uçuyormuş gibi
Ayakların yere basmaz
Tutunacak bir dal ararsın
Üzülme artık!
Belki, bu son görüşün olacak
Gitmek istiyorum
Sensizliğe ve yalnızlığa
Tüm geçmişimi
Bütün ümitlerimi terk edip
Hayalinle yaşıyorum yıllardır
İçim içime sığmıyor artık
Ne batan güneş
Nede yeni doğan ay
Ne esen rüzgârlar
Nede fırtınalar
Ruhumu sıkan, kalbimi boğan
Bir hüsran duyarım, akşamüzeri
Sanki bütün benliğimi saran
Her akşam ki gibi
Oturup içiyorum seninle
Ama sen değilsin masamda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!