Nurettin Aslan Şiirleri - Şair Nurettin ...

Artık yeter bunca cefa, Coşar akar aşk pınarı,
Bir gün olsun güldür beni. Yeşersin sevgi çınarı.
Eğer varsa, ahde vefa, Aslanoğlu, nazlı yari,
Ya sev, ya da öldür beni. Görünce, tut kaldır beni.

Miskü amberce kokuşun,

Küçük yaşta ana,baba,
Oldun, bana öğretmenim.
Benden beklediğin çaba,
Saldım,sana öğretmenim.

Kalem tutmaz ellerimi,

Seninle yaşamak güzel şey elbet, Aslanoğlu bir sor halim nicedir,
Sensiz yaşamaya alışamadım. Ü zerime çöken kara gecedir.
Beraber mutluyduk,olsa da gurbet, Sevdalar ummandır,gerçek,yücedir,
Bir daha eskiye ulşamadım, Ben kendi sevdamla buluşamadım,
Sensiz yaşamaya alışamadım. Sensiz yaşamaya alışamadım.

Aşıklığın ol sırrına,
Erişmek çok zor değilmi?
Aşığın bağrını yakan,
Bir damlacık kor değilmi?

Bülbül aşık olmuş gül'e,

Sahipsizlikten firarda
Yetmez mi kaldığım darda
Aşkı kaybettim kumarda
Buda bana ar değil mi.

Hayatımın baharında, Yare kavuşmak muradın,
Ne açtın başıma gönül. Kırılmış kolun kanadın.
Maraz nedir bilmez ilen, Zamanım boşa harcadın,
Dert koydun döşüme gönül. Karışma işime gönül.

Merakımdan sardı ağrı, Benim için bir nehirdin,

Bugün sana özel birgün,
Kutlu olsun Öğretmenim.
Kalmamalı kimse dargın,
Mutlu olsun Öğretmenim.

Eğitim-öğretim davan,

Ağlamakta gözlerim,
Gönül pişmanlığına.
Bir ok sanki gözlerin,
Şaştım düşmanlığına.

Beyhude gezinirken,

Sevgi ile başladın sen, Sende vardır kin haset,
Bile bile taşladın sen. Bunu vicdanına seslet,
Bir kergaha işledin sen, Aslanoğlu teşekkür et,
İnce iken kaba beni. Koymadın azaba beni.

Ne yükseldin, ne yükselttin,

Eğitim-öğretim işim,
Zekeryaköy okulunda.
Güzel yarınlardır düşüm,
Zekeryaköy okulunda.

Okumak çok güzel duygu,