NUREFŞÂN
Belki de son bakışındı,
Bu acımasız vahşete.
Yüzünde nurdan haleler,
Arkanda puslu bir gece.
Çocukça umutların,
Döküldü karanlık Meriç'e..
Nurefşan bir meleksin artık
Dertsiz tasasız.
Göçtün bu kirli dünyadan
Kolsuz kanatsız...
Geride gözüyaşlı bir anne
Son anlarında babasız,
Sana çok görenler bu hayatı
Kalsın dermansız...
Kayıt Tarihi : 23.3.2021 07:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!