Unutuldum Çürüdüm sensiz bu yerlerde. Sen gidiyordun Ben arkandan geliyordum. Sen kaçıyordun Ben arkandan koşuyordum. Ne zaman yakalasam seni İterdin beni, hor görürdün. Şimdi ne değişti de Döndün bana. Sen ki sevdayı bilmezdin Aşkı tanımazdın Saçma! Derdin sadece Şimdi ne değişti Neden döndün bana. Boşluğunu artık sen bile dolduramazsın Seni yüceltmiştim ki kalbimde Senin basit tavırların Öylece kurulamaz Gönül tahtıma. Zincire vurulmuş kalp sarayım Kapısında kara cüppeli cellatlar En küçük ifriti ayırıyor gövdesinden Giremiyor saraya öylece. Ne zaman ki melek masumiyeti gelir saraya Soyunur cellatlar birdenbire Çıkarırlar kara matem giysilerini Giyerler nurdan esvaplarını Açarlar kapıyı nurdan yapılmış kalplere. Ve Hizmet için onlara Saray açılır sonsuza… 02\03\2005
Sadık BeyKayıt Tarihi : 4.9.2011 19:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!