Aç gözünü ey insan,
Bak çevrene, gördüklerine inan.
Hepsi sana,hepsi senin için
Yeter ki onu iyi kullan..
Sen istersen çiçekler solmaz,
Kalp ağrısıymış adı sevdanın
Uykusuzlukmuş,yorgunlukmuş..
Hiç bitmeyen koşuşturmalar arasında
Bir nefeslik zamanmış sevda...
Herkes yaşadığını zanneder
ama gerçekten yaşanamazmış
Paylaştığınız hayatsa mutluluk
İki parçam
Önce yokluğum
Sonra çocukluğum
Şimdi de sorumluluğum
Bilinmezlere demir attınız
Günbatımı yalnızlığı ardında
Dağların doruğu
Denizlerin kıyısı uykuya daldı.
Bir gök pencereden bakıyor insan
Ulaşılan her yıldız yüreğe vurgun
Bir haber uçtu Ankara'dan
Deldi geçti yüreğimi
Uzun haykırışlar yolunu buldu içimde
Kanım durmaz oldu,canım durmaz.
Bildiğim her şeyi unutur,
Unuttuğum her şeyi hatırlar oldum.
Yitirmeye alışamadım
Tam ellerini tutacağım derken
Bu rüyadan uyanmaya
Alışamadım.
Kırılmaya alışamadım
Canım,canım
Canım yanıyor canım dedikçe
CAN CANda eridikçe...
Canımsız olamam ne ben
Ne de bu içimde taşıdığım CAN
CAN olmadan canlanamam ben.
Beni bekletmen değil tutku
Beni ateşler içinde yakabilmen
Sırılsıklam olmak değil tutku
Sırılsıklam kalabilmek bence...
Ümit var ya gelmenden yana
Hiçbir şey avuntusuz değil işte o zaman
İster hazan mevsimi
sokaklara dökülmüş sarılarla gel
İster bahar mevsimi
kırları kaplamış beyazlarla gel
Kop gel içimden ne isen
Adını bileyim,
Gün geçtikçe bende yerleşeceksen
Dışımdaki her şeyi sileyim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!