Nurdan Şiiri - İlknur Topaloğlu

Bir sokak kedisi yanlızlığı sensizlik
Gittiğin günden beri ıssız ve kimsesiz
Diyar diyar dolaşıyorum
Her köşe başında izlerini arıyor
Ve gördüğüm her şeyi sana yoruyorum
Yoksun ya yokluğunda yine kayboluyorum

Satır aralarında ismini
Bazen hayalimde cismini
Ne denir işte her hissimi
Sana adıyorum...
Yoksun ya yokluğunda yine kayboluyorum

Bir sahil kasabasının terkedilmiş sonbaharı
Sararıp dökülen yapraklar gibi içime düşüyorsun
Ve adın çınlıyor beynimin dehlizlerinde
Nurundan gelen Nurdan her hecemde
Yoksun ya yokluğunda yine kayboluyorum

Etraf karanlık bu gece
Sen aydınlatıyorsun parlak ve ince
Nurundan dolan gözlerimden
düşüyorsun birden öylece
Yoksun ya yokluğunda yine kayboluyorum

Susturmak istiyorum kalbimin atışını
Söndürmek kor gibi yakışını
Unutmak mümkün olmayan bakışını
Silip atmak istiyorum her gece rüyana dalışımı
Yoksun Nurdan yoksun ya yokluğunda yine kayboluyorum

Çıkıp gelsen bir vakit...
Gece, gündüz fark etmez bu değil di aramızdaki akit
Susuzluğuna serap gören can buna şahit
Kalp evi mesken tutmaz olmuş lahit
Yoksun ya yokluğunda yine kayboluyorum

Nurdan gecemi, gündüzüme karıştıran
Düz yolu, yokuşla buluşturan
Ama hep yönü seni gösteren
Tek pusulam...

Nurundan beklediğim cümle mucizelerden
Bir seni diliyorum inan tüm kalbimlen
Nurdan yokluğunda kayboldum oldum yerden,yurttan
Kurtar beni ne olur bu kuytudan

Gel ister belâ ol, ister candan bir yâr ...
Ya da çık git artık beynimden,seninle dolu kalbimden
Nurundan kör olan gözlerimle
Yokluğun yoksulluğum oldu sevda dilenmek geliyor sade elimden