Nurcanım Şiiri - Said Gül

Sevdana tutuldum yirmi dördümde
Sevdanda kendimi buldum Nurcanım
Volkan gibi gözlerini gördüm de
Türlü hayallere daldım Nurcanım

Aşk yarası saplanırmış derine
Aşık olduğunda gönül birine
Mecnun Leylasına, Ferhat Şirin’e
Ben de sana aşık oldum Nurcanım

Aşkım yaylaların zülali gibi
Bütün sevgilerin meali gibi
Fatih’in İstanbul hayali gibi
Atımı kalbine saldım Nurcanım

Aşkın tek hecesi bağlı üç sese
Ne hesap kafidir, ne de hendese
Ay nasıl dünyaya pervane ise
Cazibene esir kaldım Nurcanım

Aşık oldum gözündeki karaya
Baksam o gözlere hep doya doya
Her canlı muhtaçken havaya, suya
Ben seninle nefes aldım Nurcanım

Aşk dediğin yalnız bir his sadırda
Aşk bile yolunda yaya kalır da
Garip gönlüm aşksız bile olur da
Sensiz olmuyormuş, bildim Nurcanım