Hayat ışığım benim;
sen bilmesen de,seninle sevinçlenir yüreğim...
Çocuksun ama her halinle umutsun.
Neden seni çok seviyorum biliyor musun?
Hayallerini, çocukluğunu,sevincini...
Her şeye rağmen hayata sevgi dolu bakışını seviyorum.
Yumuk gözler neleri düşler?
Bebeğim neyi özler?
Uyan göklerin vefasızı,
Uyan şafak yıldızı...
Aldım ellerden, ben iyi haberlerini.
Kimse çalamaz seninle hayallerimi...
Tutundum düşlere,kaybolan gülüşlere,
Uzandım o ellere,tutamadım işte...
SEVGİLİ YALOVA
Bir kolda İstanbul, bir kolda ömrüm;
Ata memleketi,gönlümün yari;
Marmara incisi,benim sağ gözüm;
Yalova sevgilim, hem gözbebeğim...
Ben çocukken pamuk bilirdim bulutları.
Saçlarımı tararken acıtırdı annem, kızardım...
Küçüktüm, korkardım iğneden..
Babam vurunca ayaklarıma,
ölüm gelirdi aklıma,ağlardım.
Benden haber mi soruyorsun?
Ben nasılım sana ne?
Gülmüyormuş hiç yüzün,
gülmüyorsan bana ne?
ZAHİDE’M
Günler oldu gözlerini göremedim.
Neredesin benim nadide göz bebeğim?
Soğuk bu oda, tabipler başucumda.
Nefes bile alamaz derler bu adama...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!