Sevgili!
Buralarda, el ayak çekildi.
Bir ben kaldım, gecenin içinde
Bir de sen içimde…
Yağmur değildir bu gelen.
Süzülüyor sükûnet içerisinde
DELAL
beni çirkin görmeyecekti hani, sular?
aldatmayacaktı, aynalar…
dur!
gitmelerini de al!
Şimdi kalem
Senden yanadır sevgili
Gülüşlerim imbatlarda gizli.
Ben, her dem ağlamaklıyım
Bize ağlamak düştü…
Susmaz mısın? der birileri
Tan ile başlar tınılar,
Kafalar içinde uğultular
Sorsan ne var?
adem sofrada yer arar…
tınılar tınılar
yapışıyor üzerimize
ateş rengi gül takıp saçlarına,
dayanıyorsun her gece kapıma.
şuh kahkahalar bırakıp kulağıma,
uzanıyorsun gözlerimin ucuna...
tenini içiyorum kadehleri kıra kıra.
ince belinden
ey şehidim!
yalnız değilsin makberinde.
bizi de aldın gittiğin yere...
sana kasteden eller,
lime lime
Yağmur sonrası toprak gibisin
ıslak mı ıslak
bulut sonrası güneş gibi
sıcak
ve yırtılan geceye doğarsın
şafak şafak...
Gemiler, sensiz yanaşır
Rıhtımlarına yalnızlığın.
Bebeler, sensiz ağlaşır
Yokluğuna anaların.
Tohumlar düşer sensiz
Soğukluğuna sabahların
Gizli sevdim seni ben,
Kimseye söylemeden…
Güller, soyunurken yenlerinden
İlk rüzgarı karşılarken.
Sabahı elerken
Kum ve denizlerinden,
kör kuyularda kaldı baharım,
saçlarımda zincire vuruldu
yorgun yıllar
kayan yıldızları topluyorum
koynumda fırtınalar...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!