bu bembeyaz kanlar içinde
yenilmez bir freskin hikayesinde
insan
bazen bilmemeyi de seçer
büyük bir barışçıl olduğunu
ne kadar çirkin göründüğünü
saniyeler süren küçücük bir rüyada
bulmuştum izini,
bu koca dünyada kaybettim.
şimdi kalbi ve gözleri ve gövdesi sözcüklerden yapılı...
...yalan çünkü.
kurşuna dizilmiş kumdan bir asker gibi
bu boşluk nasıl görünür?
…birşey vardı; ben, oldu sandım.
hangi kuyuyu taşırken kırmadın ki?
su sakindi, senden becerikli
tanrının gütmesini beklediğiniz
bembeyaz kuzulardınız
hem ağzının suyu akan aç kurtlar.
'ben' ise soğuğa
ve oyuna dayanıklı
uykuda tek gözü hep açık
'...limitless undying love, which shines around me like a million sun...'
o, benim
yeryüzünde tanıdığım insanlara benzer
Camille Claudel e...
Ve Sakountala yerleşir dünyaya
bürünür aşka.eğer ve orada bırakır bedenini
bir parçasını içinde tırnaklarının
ne acı,diyorum oysa aşk ve dünya...
taş bilir,Camille bilmez bunu
Devirler öncesinden
çağırır sesim
beni...
olanca yalnızlığımla koşarım
zamanlardan
zamanlara...
bir sadhu doğu yönüne giderken güçlü bir rüzgar esmeye başladı.sadhu döndü ve batıya doğru yürümeye başladı.
asla ardına bakmadan koş dedi.gözlerimi koru.
sonunda buluştuk
seninle...
sular sustu yüzümde...
konuşkan bir kuşluk vakti
duru bir sessizliğe dönerken
karmakarışık sesler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!