Nuray Yakamoz Şiirleri - Şair Nuray Yakamoz

Bir sabah gündogarken
Actin pencereyi
Ve ben ucup gittim ellerinden.
Evet,ben,
Hani kanatlarinda umut,
Gagasinda sevgi öpücügüyle

D ün sordu oglum bana:
' Sevgi nedir anne? ' diye.
Düsündüm ve cevap verdim ona:
Sevgi,
kimine göre gecici bir duygu,
kimine göre hislerin en soylusu...

Hayallerinin davetlisi olarak geldim
Bir dag evine.
Kimseler yoktu
Yalnizca SEN ve BEN...
14 bahar sonrasina
sözlesmistik oysa,

Hani o zamanlar vardir ya:
Kalabalik icinde bile yalniz oldugun,
Hani yildizlarin uzak oldugunu düsünüp tutmadigin,
Günes sicaktir deyip elini yakacak diye uzanmadigin
Yüregindeki ask ask diyen melodilere
kulaklarini tikadigin,Duymaz oldugun,

Sadece ellerini tutmak isterdim,
güclü,sicak,ama simsicak
ve ask özlemekse susarak
terinin ürperten kokusunu
Hazirim,yeter ki, sen...................

Hayatin akisina kaptirmis gidiyoruz,
Sen ayri tellerde, ben ayri,
Ama ayni evi paylasiyoruz
Ve eski anilari...
Konusmaktan kacindigimiz,
Belki de hatirlamaktan korktugumuz anilar...

Sana yazdigim siirleri bir bir
yeniden okuyup silmeni isterdim,
Agladim geceler boyu
sebebini bilmeni isterdim.

Yagmurlar yagdirirken gözlerim

Care bulunmaz
onulmaz bir hastalik
benim yalnizligim.
Dört yanimdan sarmis,
beni canevimden
vurmus birkere.

Ne istediysek olmadi, yapamadik,
Zaaflarimiz engeldi mutluluga,
Basaramadik,
Gökyüzüne ulasip yildizlari
toplayamadik birlikte...
Yazik ki, yüreklendiremedik sevenleri.