Yüreğim gel barışalım artık... Öyle suskunsun ki,
sana söz geçirememeyi özledim.
Keşke dinlemesen beni yine... Ben seninle savaşmayı bile çok özledim.
Aç şu kapılarını ne olursun... Ben senin misafir ağırlamanı özledim.
Biliyorum tekrar dağıtılmaktan korkuyorsun. Olsun. Ben senin dağılışını bile özledim.
Boş ve sıradan oluşumdan şikayet eden bir kağıt parçasıydım.
Önce karalandım sonra buruşturuldum artık avuç içindeydim.
Yorulunca bıraktı beni tutmayı. Gözünde bir çöp parçasıydım.
Yere düştüğümde ne kendimdim ne de kendimdeydim.
Kimin kapısına savursa beni rüzgar tekmelendim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!