Anlatamazsın cümlelerle
Ne yaşananı, ne yaşanamayanı...
İçinde kaybolacağın bir girdaba sürüklenirken,
Duyuramazsın sesini kendine...
Zaman ölü, mekânsa hiç olmadı,
Ey şiir! !
Sende bir büyü mü var bir gizem mi?
Nasıl bu kadar çok insana hitap edebiliyorsun
Selam karçiçeği
Adım Hercai...
Daldan dala atlarım
Arada kara saplanırım...
Ve çektim ellerimi
Zaman sayacından...
İster tazyiki ile aksın,
İster damla damla…
Ve böyle bir İstanbul gecesinde,
Seni tanımlıyor kalemim…
Yitik zamanın pençesinde,
Bu gece de suskunluğu bozulmadı sensizliğin
Yıllanmış şarapla, nem tutan fotoğraflar arasında
Medcezirdeyim...
Ay sarhoş, gün yorgun doğuyor
Çaresiz benliğimin kanat sesleriyle,
Tarifsiz bir sevdanın son çırpınışları.
Bazı geceler canın sıkılır,
Bir kelama muhtaç olursun...
Oturup seninle zaman kaybetmeyeceğim...
Kimi zaman bir ışık ararsın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!