Nuray Deniz Şiirleri - Şair Nuray Deniz

Sen artık büyüdün çocuk
Ayaklarının üstünde durmalısın
Yoluna devam etmelisin
Sen yürümelisin

Duymuyum bir daha ölüm kelimesini

Kalbimin derinliklerinden
Ta dahada ötesinden
Kalbimin köşesinden birtek
Sen varsın bayram deniz

Sevmek sevildiğini bilmek

Sonbahar yaprakları gibi düştüm savruldum
Parçalandım toprağa düştüm
Kimin aklına geldim ben bir gün

Bir yıldız gibi kaydım düştüm toprağa sonsuzluğa
Ne çare ki benim için ağlaman

Ben, seni yıllarca içimde sakladım
Anlatamadım hic kimseye,
İstemedim kimse bilsin
Acımı içime sakladım.

Kalbime mıhladım seni,

Ne sevdalar vardı yüreğimde, Hiç bitmeyen tükenmeyen, Ne hasretler vardı içimden bana gülümsemeyen, Ne acılar nefretler vardı hiçbir zaman söylenilmeyen Hangi birini anlatayım, size hangisini, Ne özlemler vardı hasretle yolumu bekleyen, Ne çileler vardır, içimde yorgun ve bitkin, Ne derler vardı, yüreğimi ateş yakan, Ne kapanmamış yaralar vardır, her zaman kanayan, Hangisini anlatayım sana hangisini. Ne güller vardı, içimde kül olup savruldu. Ne çareler vardı, çaresiz olan, Ne doğan güneşler vardı, hiç batmayan, Bitmiş tükenmişliğimi mi anlatayım size,hangisini.

Bir kalbalık benim düğünüme
Senin ise cenazene geliyorlar
Bu davullar benim düğünüme
Senin ise ölüm marşını çalıyorlar

Hiç dinlemedin bir zaman
Sevmedin beni
Hep arkadaşlarım dedin değer verdin
Hep burnunun dikine gittn

ÖyLe bir düştün ki burnunun üstüne

Duydum ki yakında düğünün varmış
Bir yabancı gibi gelmek isterim
Acılar çöksede yüreğime
Gelin olduğunu görmek isterim

İsmim yakınsa hayalim yakınsa resmime.
Görünce ağlama sakın cesedime
Bir kuhtur gözle görülmez sevenlerin
Ebediyen kalbimde silinmez
Dünya dedikleri çatısız bir handır

Hep yoktan sayıldı dünya kadınlarımız
Ben çocukluğumda tanıştım bu duyguyla
Hep yoktan sayıldı insanlar arasında
Hak hukuk adeletti hiç sayılmadı konuşulmadı.

Hiç var saymadılar kadınları