(Evliliğimizin yirminci yılında eşime)
Günler aylar derken yirni yıl bitti
O zaman doğanlar askerde şimdi
Baharı bitirdik, yazdan da gitti
Nasıl geçti anladın mı Nuranım.
Ne benim var idi, ne sende anne
Bir kere gördükten sonra dedik he!
Sen beni ben seni kaderim diye
Bağrımıza basmadık mı Nuranım.
Bir ev kiraladık tek iki oda
En güzel anılar saklı orada
Elimin kınası solmadan daha
Çalışmaya gitmedik mi Nuranım.
Dişi kuş yaparmış derler yuvayı
Tarlalarda geçti bizim balayı
Ekmek pişirmeyi, inek sağmayı
Ben öğrettim aklında mı Nuranım
Tek kat evimizi yaptığımızda
Çok sıkıntı çektik yetmezdi para
Gömleği ters yaka, çoraba yama
Yapıp yapıp giymedik mi Nuranım.
Her geçen gün seni daha çok sevdim
Nice yirmi yıllar hep seveceğim
Bir yastıkta yaşlanmaya bin yemin
Ettiğimiz aklında mı Nuranım.
Kayıt Tarihi : 11.3.2012 16:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!