Nuran Üçer Şiirleri - Şair Nuran Üçer

O gece hiç uyumamıştı Derin..Ertesi gün uzun süredir nette tanışıp dostluk kurduğu ve çok değer verdiği bir arkadaşıyla buluşacaktı..

Yaklaşık iki sene olmuştu Sinan’la tanışalı.. Çok popüler bir sitede birbirlerini arkadaş olarak eklemişler ama bir selam bile yazmamışlardı birbirlerine..Sadece önemli günlerdeki tebrikler gidip gelmişti aralarında.. Daha sonra ortak bir arkadaşlarının radyosunda karşılaşmışlar, yazışmaya başlamışlardı…Günler geçip birbirlerini tanıyınca msn adreslerini almışlar, dostlukları ilerlemişti..Artık her gün gibi yazışıyor, güzel şeyler paylaşıyorlardı..

Zamanla birbirlerine duygusal anlamda bağlandıklarını anladılar..Bunu itiraf etmek ikisi içinde zordu..Hangisi söyleyecekti ilk defa acaba? ..Söylerlerse dostlukları bozulur muydu? Sinan bütün cesaretini toplayıp Derine hoşlandığını söyledi bir gün..Ama önce dostumsun! ! Dedi.. Ne olursa olsun Derini kaybetmek istemiyordu..
Derin şaşırmadı…Aslında oda bir şekilde hoşlandığımı anlasa diye dua ediyordu..

Gözünde ne gördüysem, ben ona inandım..
Ağlayabilseydin, anlardın..!
Kalbimdeyken, aklımdasın diyemedim.
Bir kere konuşsaydın, anlardın..!
Nereye saklansam, avucunun içindeydim..
Uzatsaydın elini, anlardın..!

Deniz dalgası gibi hırçın benim sevdam
Fırtınalarda yalpalansa da gemim
Yüreğimdeki kaptan rotayı kaybetmiyor.
Alabora olmasına izin vermiyor.

Umutlarım o kadar güçlü ki

Hayata dair bir sen varsın yaşadığım
Tek duamsın dudaklarımda küsme sevdiğim
Beni sende arama, artık senin olmuşum.
Şimdi beni gidişlerinle vurma sevdiğim

Birbirimizi arayan yüreklerimizin

Daha yirmisindeydi Mehmet’im…
Kurbanlarla dualarla yolladım
Kınalıydı silah tutan ellerin
Vatan sağ olsun dedim
Al bayrağa sarılı tabutuna selam durdum
Bölücüleri sevindirmedi göz yaşlarım

Seni yazıyorum gecenin koynuna
Karanlığını hayalinle yırtıyorum
Gel samanyoluna doğru çıkalım
Güneşin doğuşuna asılı kalalım

Sar beni sıkı sıkı kollarınla

Varlığınla yokluğun arasında kalmayacağım artık
Sensiz kalma ihtimalim olmayacak
Birkaç satır içinde kalmayacaksın
Boş bir kağıdın arkasına sığınmayacak sözlerim
Konuş, konuş, konuş derdin ya sevdiğim
Şimdi haykırabilir miyim?

Ben seninle tutkular şehrinde
Dört mevsimi yaşamak istiyorum
Ömrümün güncesini birlikte yazıp
Yaprak yaprak okumak istiyorum
Ben seninle zamansız ve plansız seyahatlere çıkıp
Akşamüstü serinliğinde şiirler okuyup

Sen sevdamın ırmağı
Gittin ellere aktın
Yanımda olmanın ne anlamı var ki
Sen dünyamı kararttın…

Ne güzel başlamıştı

Kim demiş sevgi yoktur diye
Her sabah uyanıp yüzünü güneşe döndüğünde
Gök yüzü sevincini paylaşırken yeryüzüyle
Sol yanın titremez mi?

Gözlerin haykırmaz mı sevdiğinin gözlerine?