Nuran Şiiri - Macit Kuruçay

Hoşça kal nuran
ben gittim
sende git
olur mu

belki bir gün
zamandan içre zamanda
yine içinden bir şeyler geçer
sessiz sedâsız bilenirsin

gün olur
ağır bir haksızlık olur
ne bileyim işte
kan olur
ar olur
ve sen sadece öfkelenirsin
ama o ürkek iri güzel gözlerin
her şeye bir bir şâhit olur
tırnaklarını yersin
sonra
sessiz sedâsız törpülenirsin

ihtimal o ki
yara açan konulara pek bir pısırık
pek bir sünepe
duyarsız kalmak
korkudan altına yapan
yüreksiz
kör heriflerin işi
ve yine sen hiçbir şey söylemeyeceksin
çünkü doğuştan sesin kısık
olmaz ama nuran
böyle olmaz

nuran
a benim ak kuzum
ama sen erzurumlu değil misin

ihtimal o ki
sen sadece içine içine atacaksın
yine susacaksın
nuran hele soruyorum sana
ne işe yarar yüreği yerinden sökülmüş bir arslan
kanadı kırılmış bir kuş
ne işe yarar kuyruğu kesilmiş bir kedi
ses telleri alınmış bir horoz
belki ben yine yeni bir şeyler söylerim
çekerim tüm belâyı sîneme
dağlara karşı
erkekçesine
ve senin için soğur
tüm insanlık adına

nuran o vakit gelince
vakitli vakitsiz öteceksin
kimse boş bellemeyecek er meydanını
serkeş başını düşünmeyeceksin
unutma

bin kazan kaldırıp
bin kazanı deviriceksin
su bulup
ateş yakacak
yeniden adâlet aşı pişireceksin

bir haksızlık olur
kader bu ya
yine birleştirir bizi
keskin bir viraj
veyâhut stabilize bir yol
çayın demi
çayın suyu
çayın şekeri
kaynaşırız kristal fânusta
karşılaşırız değil mi nuran
ve umuyorum ki
senin yine o hiç yanmayan için soğur