Nur Üveyik Şiirleri - Şair Nur Üveyik

Güneşi çaldım Gökyüzünden Senin için
Ellerini aç Sevgilim...
Tanrıyı esir ettim bir geceliğine..
Şahitlik etsin diye..
ve her sabaha sakladığım Öpücüklerimi
Çıkarttım Dürüp kaldırdıklarımdan..

Yağlandı kalbimin civataları..
Artık ses çıkartmıyor pas tutmuş yaralar...
Cesaretleri alınmış ellerinden.
Alın terleri akıtılmış kalemlere
ve bir bir sökülmüş sükutlar..
Bakışlara kalmış toparlamak cümleleri

Ne kadar masumduk Birbirimizi Henüz tanımıyorken...
Çok masumduk Henüz Tenselleşmemişken...
Şimdi Günahın
Bir ucu Sende
Bir ucuysa Bende..
Bir Sağa savuruyor

Kararların en kıvrımlı kısmında yeltenen bir seyirciydim belkide kendi kararsızlığım içerisinde kalakaldım öylece
Durup ta sormuyorsun neden niçin diye..
Kendim kendime..
Sorgu eksikliğine yenilsemde
Bir seyir oluştu yüreğimin en derininde
Acı mı bu o da olsa gerek

Piyasada gezinmiyorken Bu acılar..
Sarmamıştı korkular
Soramadığım sorular
bilmediğimden değildi cevapları fazla geldiğindendi.
Şimdi tüm yaşanmamışlıklarıda alıp gidiyorum Kalbime..
Ve onları orada bırakarak dönmeye..

Kaybetmekten korkmuyorken sevdaları...
Düşünceler yormuyordu yeterince.
Yoğrulmuştu yalnızlıklar sunulurken,
Erişilmemiş düzenlere sığınılmıştı belki de..
Kim çıkıp gidiyorsa Tetikler çekilirken
Kaleme maske takılmış...

Geçirdiğim Huysuzluk nöbetleri saatlerinde

Buldum gülümseyişlerimi

Acımı hissetmemeye başladım

Bir şairin koltuğu
Bir şairin Şarabı
Bir şairin manzarası
Eksik olabilir..
Yalnız Bir şairin
her daim yanında 2 tane ruh barındırması lazım

Ve bir suskunluk doğdu yeryüzünde
Gökyüzü şaşkınlıkla yağdı derinlere
Her bir yıldıza yüklendi
Tek tek sorumluluklar..
Hani kaldıramazdı dağlar acıları...
Şimdi heyelan oldu yağdı acılar

Yaş atlanmıyor En olgun hallerde.. En büyümüşlük derecesinde.. en derin acıların yaşlandırışı ve göz göze Sevişmelerin anı.. Olgunluklar arttırmıyor. bir sene yaşı.. ve anlık bir acı. Senelerdir gidip dönüp vurmakta.. aynı yeri bulup saplanma anında. Henüz 17 diyorken teoman olmuş. 40-50 küsür aslında.. ve beklemiş yerini doldurmayı Henüz girilmiş fetih edilmemiş bir satır yazıyı arıyorken zihinler.. ve o satırlar batıyor her yerine Daha 17 17 17 imiş... Sözde..