İrade-i ezelde nur-u Sübhan’dır insan,
Bezm-i Elest deminde gül-i cinandır insan.
Ahsen-i takvim üzre şekillenmiş hamuru,
Akseder çehresinden Halik’ının pak nuru,
Ezel-ebet yolunun pusulasıdır iman,
Muhatab-ı İlâhi hatm-i Kur’an’dır insan.
Sevgi doldur ey insan kutlu gönül tasına,
Tertemiz duygularla süslendir düşünceni
Ziyan olma girip de serhoşluk komasına.
Selamaet ipine diz gündüzünü, geceni,
Senin için akıyor ezele doğru zaman,
Rabb’imin tarifyle arza sltandır insan.
Sevgi onda,kin onda,hayır onda,şer onda,
Can kafesi zıtlıklar cevherinden örülmüş.
Medeniyetler kuran tefekkür-ü ser onda,
Önüne kainatın hazinesi serilmiş.
Allah elçilerine gönlünü verdiği an,
Sır-rı hilkat madeni bahr-ı ummandır insan.
Bir ilahi tuğradır simasındaki ahenk,
İbadetin hazzıyla kazanır hürriyeti.
Üstünlük alameti değil tenindeki renk,
Amelinden aladır gönlündeki niyeti.
Böyle taktir eylemiş ezelden beri Deyyan,
Allah’ın birliğine şems-i bürhandır insan.
Adına,dönmektedir gökyüzünde küreler,
Tesadüfün yeri yok hayatın akışında.
Sürekli yaradılış zinciridir zerreler,
Sırların cümbüşü var alemin nakışında,
Hizmetine amade yeryüzü ve asuman
Kitab-ı kainatı şerhe,lisandır insan.
Beşeri sezgileri şenlendirir cihanı,
İlmin rehberliğinde gelişir medeniyet.
Benlik labirentinde dolaşırken bir yanı,
Asırlarca ödemiş,göz yaşlarıyla diyet.
Başında şeref tacı akıl,tefekkür,iz’an,
Zıtlarla donatılmış hassas mizandır insan.
Şu dünya gemisinde seyrederken alem’i,
Nesneler arasında ilgiyi sezip,çözer.
Vicdanını sızlatır hemcinsinin elemi,
Merhamet tesbihine şefkat incisi dizer.
Barış kitabesine yazar bir kutlu destan,
Kendiyle hesaplaşan ıs-sı vicdandır insan.
Bencilliğinden etmiş insan,insana cevri,
Zulüm çağları durur tarihin dehlizinde.
Bir altın sahifedir asr-ı saadet devri,
İnsanlık serinledi adalet denizinde.
“OKU” diye emreder Kutsal Kitabı Kur’an,
Varlıkların sultanı bir kutlu candır insan.
En zifiri çağını yaşarken doğu,batı,
Badiyeden yükselen kurtuluşa fermandır.
Dolaştı yeryüzünü hak adalet imbatı,
“Haksızlık karşısında susan dilsiz şeytandır.”
Buyurdu insanlığa son Peygamber-i zişan
Özenle yaratılan dür-rü mercandır insan.
Kayıt Tarihi : 11.2.2007 00:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Sağır](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/02/11/nur-u-subhan-dir-insan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!