Nur Topu Şiiri - Mustafa Saymaz

Hadi git sevgili.
Gökyüzü yeterince karanlık.
Kimse farketmeyecektir beni terk ettiğini .
İkimizde biliyorduk aslında.
Sen sevdiğini sanıyor,
ben ise gerçekten beni sevebileceğine inanıyordum.
Şizofren bir sevdaydı bizimkisi.
Yani öyle güzel kandırmıştık kendimizi.
Ters istikametlerin yolcusuyduk biz.
Senin otobüsün karşıdan geçiyordu,
ben ise hiç bir otobüsün uğramadığı o durakta bekliyordum öylece...
Biliyorduk ,ve en tuhafı bile bile gidiyorduk,
hiç bir güzargâhın bir daha asla bizi birbirimize getirmeyeceğini..
Pozitif çıkan kavgaların
ve
zamanla artan sancıların ardından,
anladık ki
ayrılığa gebe kalmıştı bu sevda.
Hiç hazır değildik oysa.
Ansızın çıkıp geliverdi aramıza gözyaşlarıyla...
Ve vakitsiz gerçekleşmiş bir doğumdu bu.
Ömürlü olsun sevgilim,
Sayende nurtopu gibi acılarımız oldu...