Nur Sütunu 1 Şiiri - Ahmet Kemal

NUR SÜTUNU 1

Ey çağ seni kim suçladı kendine baksın
Önümüzde ne günler var kim bilir
Umudun ve ekmeğin tükendiği
İşte benim haberim var
Secdeye kapanmış melekten
Hayat durdu Ebu Zer’den sonra
Kudüs’te hayat işkencedir
İmran kızı Meryem ondadır
Yolcuların yolcusu kutlu insan
Oradan yükseldin ve kutluladın o beldeyi
O kaya onun tanığıdır
Bir nur sütunudur uzanır yerden göğe
Geceye uzanan minaredir
Haber gönderir göklerden yeryüzüne
Sidre’yi- Münteha’da görülen perde
Uzundur aradaki mesafe
Beşikte konuşan İsa’dan haber
Tur-u Sina’dan dönen Musa’dan Haber
Kutludur yaşamak ve ölmek beraber