Yüce Allahım zamanı geldiğinde
Bu emanet bedenini al ama
Ben bu emanete ihanet etmeden
Ona zarar vermeden
İyi kalbimi kaybetmeden
Sana karşı nankörlük etmeden
Bu akşam da gözlerimin önünde yüzün
Gözlerin bana bakıyor içleri gülerek
Dünyada yaşamayı sevdiriyorlar bana
Her güne uyandığımda
Yataktan kaldırıyor beni
Umut ve mutluluk veriyor
Al kalbimi kat rüzgarına
götür istediğin yere diyeceğim
Diyemiyorum
Al kalbimi kat akarsuyuna
sürükle nereye döküleceksen diyeceğim
Diyemiyorum
Gün bugün bir başka doğdu
Kuşlar cıvıl cıvıl
Tüm hayvanlar neşeli
Bir haberi kutluyorlar gibi
Hava en güzel kokularla süslenmiş
Nefes alan mutluluk da alsın diye
İyi olmak her zaman
Ve hatta haddinden fazla iyi olmak bazen
Fazla hoş görmek ve fazla sevmek
Ve bazen fazla sabretmek
Sabredersen fazla mutluluk duymak
Ama kime göre fazla
Benden olabildiğince uzağa git
Yalnız hatıran kalsın
Güzel bakışların kalsın
Bana zarar veren sensin artık
Senin yabancı bakışların
Gözlerin gözlerime değince
Kelimeler boş gelir
Şiirlerim anlamını yitirir
Düşünceler kaygılar
Uzak diyarlara yollanır
Gözlerin gözlerime değince
Bedenim toprağın altına girdiğinde
Kimse artık duymayınca görmeyince beni
Gözyaşlarım özgürleşince
Kalbim rahatlayıp kan ağlayarak atmadığında
Kimse artık canımı yakamadığında
Sevdiğim kalbimi acıtamadığında
Huzuru arıyorum var mı bilen
Gökyüzünün mavisinde midir
Yoksa göz kapaklarımın karanlığında mı
Bir kuşun cıvıltısı yeter mi
Dışarının gürültüsünden uzaklaşmaya
Ya da bir sevgilinin gözleri örter mi
Bir kelebek uçtu geldi yanıma
Merhamet mi taşıyordu
Sevgi mi kanatlarında
Kondu yanımdaki dala
Parmağımı uzattım
Gelmedi ama kaçmadı da
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!