Mümkün olmayacak hiç bir şey mümkün kılınmamıştır. Tıpkı senin çehrelerinde buluşann dudaklarımın mümkün olmayacak kadar mümkün olması gibi.Kaybolmuşum teninin her miliminde ve burası kalbimin durmasına fırsat verecek kadar mümkün.
Yanarak kül olacağım,
Gözyaşlarım bir acıyı dindirecek,
Ben ise kül olmak suretiyle yanacağım,
Çünkü ben senin anka kuşunum
Kırgınım
Kendim dahil herkese,
Kendime dahil her şeye,
Her anıya,
Kanayan her yarama,
Yitip gitmeyen aşkıma.
Sana doyamadan,
Seni öpemeden bitiriyorum hikayemi
Senin için geçtiğim kızgın okyanuslara
Kendi ezgilerimi bırakıyorum
Yangınları utandıracarak
Gözyaşlarını dindirecek
sana karşı olan hislerim
aşk mı ?
bana kalırsa basitleştirilmiş kalıplar içerisinde değil
sana olan hislerim daha çok
uyumak,
günün en güzel saatinde yemek yemek,
Şehrin ücra köşelerinde ,
Yok oluyorum teninden,
Tebessümlerle doğan güneşimizi,
Gözyaşlarım ile söndürüyorum,
Geceye yetecek karanlığa bırakıyorum kendimi.
''HOŞCAKAL''
Bazen bir dizi sözcükte buluyorum kendimi
Uçsuz buçaksız kelimelerin arasında
Ağacın dallarını ellermişcesine
Değdiriyorum ellerimi mısralara
Bir şeyler anlatıyor bana
Her mısra
Son konser biletiydi benim için
Kocaman bir okyanusun konseriydi
Duyduğum son sesti dalgalar
Hissettiğim son şeydi sular
Dokunduğum son şeydi papatyanın yaprakları
Hissettiğim son şeydi
Geceni bittiği yerdeyim.
Gün ufuktan ağrırken
Odaya giren aydınlık hatırlatıyor,
Gecelerin ne kadar kısa,
Ömrün ne kadar uzun olduğunu
Bundan bir kaç yıl ilerisine gidiyorum
Bırak zamanın içinde kaybolalım
Aynı, yorucu hayatta
Sadece sen ve ben kalalım
Küçük bir kasaba,
Ahşap evde,
Nahoş portakal kokusu ile
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!