Nur İçinde Yat Şiiri - Kadir Tozlu

Öylesine güzel duygular yaşattın bana.
Şefkat boşluğumu doldurdun.
Kız evlat özlemimi giderdin.

Hiç yüzünü göremedim,
Hiç yanaklarından öpemedim,
Hiç saçlarını okşayamadım…
Sevgiyle bağrıma basamadım.
Bir baba şefkatiyle,
Yüzüne bakamadım…

Ama….
Kalbindeki güzellikleri gördüm.
Çok sevdim seni kızım,
Her zaman da seveceğim…

Sevgimi aşırı bulanlar oldu,
Belki tutkuydu bunun adı…
Sorunlu olduğumu söylediler

Sevgilerin bitmeye yüz tuttuğu dünyada,
Sevdiği için suçlanmak,
Sevdiği için nefretleri çekmek,
Sana olan sevgimi azaltmadı…
Arttırdı ve taştıkça taştı sevgim.

Ne yaptım ki,
Yüzünü bile göremediğim,
Bir meleği kızım kabul ettim.

Keşke öz babalar da sevseydi,
Benim sevdiğim kadar
Acı çekmese kızlarımız…

Ve sen kızım,
Keşke acıları sen değil,
Ben çekseydim,

Rabbime çok yalvardım,
Kalan ömrümü sana vermesi için,
Onun takdiri böyleymiş…

Seni yanına almayı tercih etti kızım,
Seni Cennetine almayı seçti…
Mutlaka Cennetine alır…
Rahmeti yeri göğü kuşatan
Şefkatine sınır olmayan
Yüceler yücesi varlık

O ki, güzelliklerle
Sevgiyle doldurmuş,
Kızımın kalbini,
Bu varlığa kıyabilir mi?

Sen ki beni Allah’a yaklaştırdın,
Her gün dua ettim senin için,
Her gün kızım
Alışkanlık yaptırdın bunu bana…

Çok sevdim seni kızım çok,
Her zaman seveceğim,
Kalbimin en güzel yerine taht kurdun,
O yeri asla,
Asla kimse alamayacak…
Asla unutmayacağım seni.

Senin için vardım sanalda,
Sensiz anlamı kalmadı.
Şu an en çok istediğim,
Mezarına kapanmak,
Doya doya ağlamak.

Nur içinde yat
Mekanın Cennet Olsun…
Canım kızım…

(15.11.2006)