Yağmur damlacıkları süzülür penceremde
Hüzünlü hatıralar canlanır gözlerimde
Öyle sarsılmıştım ki yılların öncesinde
İşte böyle bir gündü annemi kaybettiğimde.
Beni çocukluğumda kucaklardı yürekten
Ne derdi kalır ne hüznü beni görse gülerken
Yemeğini bölerdi yavrum ye de büyü sen
Ne kadar severdim seni anne bir bilebilsen.
Çim örtülü bir yığın toprağın altındasın
Matem renkli servinin gölgesi yanındasın
Mermer taşında yazıyor adınla yaşın
Dualarımla sen ruhumda yaşamaktasın.
Kayıt Tarihi : 1.6.2013 14:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!