Nur Etmiş Rabbim Şiiri - Mehmet İslami

Mizân‘ında efendiyle köle bir
Safta beraberce dur etmiş Rabbim
Dünyada hakîkat bilmeyenler kör
Mükâfat, mücâzat var ermiş Rabbim

Helâli haramı yaratmış Rabbim
Severek İnsanı yaratmış Rabbim
İmtihanı verip yücelmesi çün
Bunu işlemeği zor etmiş Rabbim

Bu fani dünya bir değersiz marif
Tefekkür ederek inceler arif
Kıssadan hisse al diyorum herif
İki yoldan birin nur etmiş Rabbim

O divanda hesap sorulduğunda
Cevap veremeyip yorulduğunda
Perman yazan kalem kırıldığında
Affı mağfireti sır Etmiş Rabbim

Hevâi hevestir düşüren dara
Bundan kurtulmak çün çareyi ara
Belli meftunsun dolar, yulara
Böylelere yolu nâr etmiş Rabbim

Yaratılmış mahlûk olan Akıl’a
Lûtfeden Rabb, hikmetiyle bakıla
Hevâi hevese zincir takıla
Cüz’i irâdeyle hür etmiş Rabbim

İSLÂMİ; Varoluş hasların hası
Dünya ahiretin ekim tarlası
Divanda duymamak isteyen yası
Doğuma, ölüme der etmiş Rabbim