Hafize Hanım
Dolma doldurur mutfakta,
Önünde koca tencere.
Dudağında sigarası
Uzamış külü düşer, yemeğin içine
Aldırmaz, devam eder işine.
Gerçekler inatçıdır,bırakmaz peşimizi.
En karanlık ormanlara dalsak,
Veya en derin denizlere,
En görkemlilerine sığınsak düşlerin,
Renkli rüyalar içinde uyusak derin,
Aşkların en imkansızını, yaşasak kalbimizde,
Bir kadeh şarap gönder,
Bana köyünden.
Pembe olsun.
Güzelyalı'da oturup içeyim.
Umarsız.
Yalnız, yapayalnız, hep yalnız
Soğuk, keskin bıçak gibi,
Kesik gibi acıyan,
Kedileri donduran,
Ayyaşı da beraber
Gece, kimsesiz
Park, bahçe, sokak kuytularında.
Renkli kağıtlar biriktirirdi Hatice çocukluğunda,
Kocaman, derin, siyah gözleri vardı.
Renk, renk, parlak, cafcaflı kağıtlar.
Çikolata, şeker, paket kağıtları,
Parlak renkli olsunlar yeter,
Sokaktan, çöpten, parktan, nerde olsalar toplardı.
Bir adam tanıdım,
Satır aralarında.
Dazlak, şişe dibi gözlüklü,
İkinci baharında.,
Kelimelere tutkundu
Dillere aşık,.
Daha bahar gelmedi henüz,
Ama, ben bi duygusal, bi duygusalım
Bugünlerde.
Gözlerimin ucunda yaşlar,beklemede
En ufak bir bahanede
Yanaklarımdan, süzülüvermede
Bekle beni
Dolunayda sessizce geleceğim
Bu gece
Üstümde siyah bir elbise
Saçlarım siyah, gözlerim siyah
Rujum bile siyah olacak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!