Nur-e Sofi Şiiri - Mustafa Zincirkiran

(Fasl-ı Muhabbet şiiri)

Toros dağlarında dumanlar tüter
Yörükler bekçidir bil Nur’e Sofi.
Zirvesi yurt olmuş kuşları öter
Her öten kuşa bir, gül Nur’e Sofi.

Nur-e Sofi Karaman’da yurt tuttu
Türkmen bölgesinde yeni umuttu
Kilikya’yı alıp beyliğe kattı
İnşallah cennetti, bul Nur-e Sofi.

Mühür gibi kalmış Mut’ta Türk izi
Daha nicesi var hem dizi dizi
İslâm ile Türklük tam ruh ikizi
Unutmam zihnimde, kal Nur’e Sofi.

Ermenek ile Mut bir Türkmen yurdu
Halkı vatansever tam hazır ordu
Düşmanına karşı yıkılmaz ‘sur’du
Bunlara bir nazar, kıl Nur’e Sofi.

Kilometre taşı oldunuz sizler
Biraz unutmuşuz tarihi bizler
Her taşı kaldırsak görülür izler
İzleri silemez, yel Nur’e Sofi.

Göksu nehri orda yemyeşil akar
Susayan hayvanlar hayranca bakar
Açılan çiçekler mis gibi kokar
Arılar yapıyor, bal Nur’e Sofi.

Selçuklu devletti Konya’da mukim
Bizim coğrafyada olmuştu hâkim
Mücadelen ile olmuştu tahkim
Yoktu o gün başka, yol Nur-e Sofi.

Oğlun çıktı orda eyledi ferman
Güzel Türkçemize olmuştu derman
Dedi başka dille etmeyin harman
Yeniden canlandı, dil Nur-e Sofi.

Behlül diyor ecdat başlara taçtır
Dertli gönüllere şifa ilaçtır
Sadakat her Türk’te sağlam mizaçtır
N’olur bizden razı, ol Nur-e Sofi.

16.10.2022
(*) Nur-e Sofi: Karamanoğlu Beyliği’nin kurucusu ve Türkçe fermanı yayınlayan Mehmet Bey’in babasıdır. Karamanoğlu Mehmet Bey büyüyüp beyliğin başına geçince kendisi de dağlık Kilikya bölgesi olan Mersin-Mut’un Değirmenlik yaylasına yerleşip vefatına kadar burada yaşamıştır.